“Doesn’t every feeling judge an experience in relation to a need? For example, the disappointment of a thirsty man when he finds that the water he wants to drink is salty. Or the feeling of relief a man experiences in the cool shade of a hillside out of the burning sun. Could one in fact go further and say that the need was first made conscious by the feeling?”
Henno Martin – Sheltering Desert
Waar daar water is…
Soos mens deur die Kalahari ry kan mens nie anders as om te besef hoe groot rol water in hierdie mense se lewens speel nie. Oral waar daar selfs net ’n gerug van water is word die plek beloon met sy eie naam. Met die gevolg dat die name in die kontrei meestal een of ander vorm van water beskryf. Daar is Rietfontein, Verneukpan, Rooipan, Soutpan – name wat mens laat wonder wat op daardie spesifieke plek plaasgevind het om die plek so ’n naam te laat verdien. Dit waarna mens hunker in die lewe, dit wat vir jou die belangrikste is sal bepaal waar jy jou festings sal bou. Daar waar water is – daar staan ’n windpomp as baken sodat almal sal weet: hier is hoop, hier is lewe. Jou lewe kan ook ’n windpomp van hoop wees – almal sal dan kan sien dat jy elke dag uit die fontein van Lewe leef.
__________________________________________
Ons het vroegdag al die oop pad gevat. Daar is min vreugdes wat kom by ’n dag wat soos ’n skoon blad voor jou lê. Geen voorafbeplande dagboekafsprake wat die aandag wil aflei nie. Dit is net jy en hierdie dag. Die dag gaan homself in jou lewe inskryf.
Ons ry rustig. Stop langs die pad om die versamelvoëlneste af te neem en by Ashkam om vleis van die kontrei te koop vir die Kgalagadi braai onder die sterrehemel.
Teen middagete slaan ons kamp op by Twee Rivieren. Hierna gaan soek ons ’n ou koeldrankie om die dors te les. Die winkeltjie lyk nes soos die in die wildtuin – kompleet met dieselfde souveniers wat so tussendeur alledaagse benodighede uitgestal word. En net soos met die wildtuinwinkeltjies – net so onbekostigbaar (ek kon darem Mario se arm draai vir ’n Kgalagadi-magneet).
_______________________________________________
Die Kalahari spog met ’n gemiddeld van 10 donderstorms per jaar. Reën hier is ’n gebeurtenis wat net ’n paar keer per jaar plaasvind, so wanneer dit plaasvind is dit ’n okkasie. Donker onweerswolke pak vroegmiddag dik teen die horison saam en dan is daar die donderweer. Van vêr af kondig die reën homself aan. Ons was bevoorreg genoeg om een van hierdie okkasies te beleef – in ’n tent. Glo my dit is ’n naelbytervaring wanneer donderweer, rukwinde en koeëlgrootte reëndruppels beurte maak om jou deur die nag wakker te hou. Helaas, ons het genadiglik droog die volgende môre wakker geword. Hierdie oorlewing het my nuwe respek vir ons tent gegee en ons het haar summier gedoop: Storm, Queen of the Kalahari.
__________________________________________
No comments:
Post a Comment