Boeke

Ek het grootgeword tussen boeke. Van my helderste kinderherinneringe is geweef rondom boekervarings. Ek onthou die tweeweeklikse uitstappies na die bibioteek. Die kinderafdeling was opgedeel in ‘n Engelse en Afrikaanse afdeling. Ek kon 3 boeke self kies en Mamma het altyd een boek met meer opvoedkundige waarde gekies. Ek het altyd die boeke met die mooiste prentjies gekies en dan was daar die Peter Rabbit boeke. Hulle het anders gelyk: hulle was klein, pienk en die tekeninge was net mooier as die van die ander boeke.
In my laerskooldae het ek self-lees ontdek. Die Saartjie-reeks het grootliks hiertoe bygedra. Ek kon myself inleef in al Saartjie se avonture, daar het nie ‘n dag verbygegaan wat ek nie gewens het dat ek so ‘n opwindende lewe soos sy kon gehad het nie.


Elke boek was ‘n avontuur. Dit het nie saak gemaak dat baie van die biblioteekboeke se bladsye al donkieore gehad het en meeste rugkante se integriteit in die hande van ‘n paar stukke kleefband gehang het nie.


Vandat ek my eie geld begin verdien het was ek altyd opsoek na ‘n boekfonds. ‘n Boekuitverkoping het my hart nog altyd ‘n ekstra kloppie van opgewondenheid gegee. Ek kan vir ure snuffel opsoek na daardie boek, wat ek nooit eintlik sou gekoop of gelees het, as dit nie vir die uitverkoping was nie.


Ek geniet alles omtrent ‘n boek. Die reuk daarvan, die tyd wat julle in mekaar se geselskap deurbring, die voorreg om deel van iemand se gedagtewêreld te word, sonder om een vraag aan die ander persoon te vra. Ek versamel boeke – stal hulle met trots uit, soos juweelstukke.


En toe kom die Kindle.
Eers wou ek niks weet nie. Hoe kan ek my lojaliteit aan die goeie ou papierboek verruil vir ‘n digitale leeservaring? Met my kop het dit sin gemaak – die Kindle is omgewingsvriendelik (minder bome word vir my leeservaring afgekap), op die langtermyn goedkoper, dit neem minder ruimte in, ek het altyd ‘n boek in my handsak…. Ja, met my kop het die Kindle sin gemaak, maar ai my hart het bly stry.


Toe kom die omkeerpunt. Mario koop vir my ‘n Kindle vir my verjaardag laas jaar. Nou ja, toe kon ek nie anders nie, ek moes maar ingee.


Anders as wat ek gedink het voel ek darem nie te veel na ‘n boekverraaier nie.


Ek lees nou meer as ooit te vore en dit hoef net een borsvoedingsessie te neem om te besef dat die Kindle ideaal is. Jy kan hom met een hand beheer, wonderlik!


Ek sal altyd my boeke hou en geen Kindle sal ooit my boekherinneringe kan vervang nie. Tog weet ek vandag – die Kindle het sy eie plekkie in my hart oopgeskop en maak nie saak in watter vorm nie, uiteindelik bly die ervaring van lees tog die gevoel wat altyd sal wen.